Leczenie protetyczne polega na uzupełnieniu utraconych tkanek zęba oraz braków zębowych. Utrata zębów prowadzi do zaburzeń układu żucia, migracji pozostałych zębów i zaniku kości wyrostka zębodołowego.  Leczenie protetyczne jest nie tylko zabiegiem estetycznym,  lecz głównie przywracającym prawidłową funkcję narządu żucia. Stosowane w protetyce rozwiązania to:

• Inlay/onlay – wkłady i nakłady koronowe stosowane jako alternatywa do wypełnień kompozytowych oraz przy rozległej utracie tkanek zęba. Wykonujemy je najczęściej z porcelany oraz nowoczesnych materiałów złożonych.
• Licówki porcelanowe to cienkie listki porcelany przyklejane do zewnętrznej powierzchni zęba. Korygują przebarwienia  i kształt zębów, maskują pęknięcia i ubytki zębów, odbudowują odłamane fragmenty zębów, zamykają zbyt duże przestrzenie miedzyzębowe.
• Licówki kompozytowe
• Korony protetyczne są uzupełnieniami protetycznymi stosowanymi w przypadku bardzo zniszczonej korony zęba, gdzie niemożliwa jest odbudowa materiałem kompozytowym lub onlayem/inlayem. Koronę protetyczną osadza się za pomocą cementu na oszlifowanych zębach lub wkładach koronowo-korzeniowych. Ze względu na zastosowany materiał korony dzielimy na:
   
  • korony pełnoceramiczne – najważniejszą cechą jest doskonała estetyka, dzięki której są one nie do odróżnienia od zębów naturalnych. Podbudowę dla koron pełnoceramicznych stanowi tlenek cyrkonu, materiał niezwykle wytrzymały, a przy tym przezierny, tak jak zęby naturalne.
  • korony porcelanowe na podbudowie metalowej –  najpowszechniej wykonywane korony, w których rdzeń stanowi indywidualnie odlana stal stomatologiczna. Na tak przygotowaną podbudowę napala się porcelanę. Metal w takiej koronie nie jest widoczny – jest ukryty pod porcelaną.
  • korony porcelanowe na podbudowie ze złota – rozwiązanie jest polecane w głęboko poddziąsłowo zniszczonych zębach, gdyż złoto ma silne właściwości przeciwpróchnicze. Na indywidualnie wykonaną podbudowę ze złota napala się porcelanę. Podobnie jak w koronach na podbudowie metalowej -złoto w ustach nie jest widoczne – jest ukryte pod porcelaną.
  • korony akrylowe (tymczasowe) – mogą  być wykonywane przez lekarza w gabinecie w technice bezpośredniej lub przez laboratorium protetyczne po uprzednim pobraniu wycisku.
     
• Zęby, które posiadają bardzo zniszczoną koronę lub są po leczeniu kanałowym, wymagają zastosowania wkładu koronowo – korzeniowego cementowanego na stałe w kanale zęba. Na taki wkład osadza się koronę protetyczną. W zębach jednokorzeniowych wykonuje się wkłady pojedyncze, a w zębach wielokorzeniowych – złożone.  Stosuje się wkłady metalowe, ze złota oraz włókien szklanych.
• Mosty - są to stałe uzupełnienia protetyczne częściowych braków zębowych. Filarami mostów są zwykle zęby sąsiadujące z luką zębową, na których umieszcza się korony połączone przęsłami imitującymi brakujące uzębienie. Obecnie, oprócz mostów lanych licowanych porcelaną, coraz częściej wykonuje się mosty pełnoceramiczne w szczególności na bazie tlenków cyrkonu oraz mosty wykorzystujące włókna szklane o dużej wytrzymałości i estetyce – umożliwiające znaczne ograniczenie szlifowania zębów filarowych.
• Protezy są zaliczane do uzupełnień protetycznych ruchomych. Pacjent samodzielnie wyciąga protezę z jamy ustnej.
   
  • Protezy akrylowe całkowite wykonywane przy bezzębiu odznaczają się dobrym efektem estetycznym, lecz niskim komfortem użytkowania. Pacjent ma upośledzone odczuwanie smaku, wymaga diety o odpowiedniej konsystencji. W tego typu rozwiązaniach siły żucia przenoszone są przez błonę śluzową na kości szczęk. Powoduje to przeciążanie kości, co w efekcie przyspiesza ich zanik i powoduje osiadanie protezy. W konsekwencji proteza ma coraz gorsze utrzymanie,
  • Protezy akrylowe częściowe są stosowane w uzębieniu resztkowym. Posiadają elementy utrzymujące (klamry),
  • Protezy szkieletowe - są to protezy metalowo-akrylowe. Podstawową częścią jest konstrukcja metalowa odlana w całości, idealnie do kształtu, podłoża jamy ustnej pacjenta. Dodatkowo szkielet metalowy zaopatrzony jest w wypustki metalowe (ciernie) opierające się na powierzchniach żujących zębów pacjenta, co powoduje fizjologiczny sposób przenoszenia sił żucia na ozębną. Nie ugniatają błony śluzowej i nie osiadają. Elementami utrzymującymi protezy szkieletowe są metalowe klamry.
  • Protezy acetalowe –podobnie jak klasyczne protezy szkieletowe, acetale mocowane są za pomocą klamer i podparć , nie uciskają dziąseł pacjenta. Zaletą protez acetalowych jest ich duża elastyczność. Są  doskonałym rozwiązaniem w przypadku zębów o dużych nachyleniach i głębokich podcieniach.
  • Protezy te dzięki szkieletowi wykonanemu z acetalu są cienkie, lekkie i estetyczne. Prawie nie pokrywają podniebienia – zajmują niewiele miejsca w ustach. Ich użytkowanie jest dużo łatwiejsze i bardziej komfortowe w porównaniu do zwykłych protez akrylowych. Mają dobre utrzymanie – nie spadają, gdyż umocowane są na elastycznych klamrach,  wykonanych w kolorze białym – dopasowanym do pozostałych zębów pacjenta lub w kolorze dziąsła, czyniąc protezę prawie niewidoczną.
  • Są też dobrym rozwiązaniem w przypadku małych braków zębowych. Idealne jako małe protezki – „klipsy”.