Leczenie endodontyczne (kanałowe) przeprowadza się w przypadku zapalenia miazgi bądź jej martwicy. Polega ono na usunięciu miazgi (nerwu) znajdującej w komorze i kanałach biegnących w korzeniach zęba, opracowaniu, poszerzeniu i dezynfekcji kanałów oraz szczelnym ich wypełnieniu odpowiednimi do tego celu materiałami – gutaperką i uszczelniaczem. Końcowym etapem jest założenie wypełnienia. Czasami przy znacznym osłabieniu korony niezbędne jest wzmocnienie zęba za pomocą wkładów z włókna szklanego bądź wkładu indywidualnego i odbudowa protetyczna (korona protetyczna).

Leczenie powinno być poprzedzone wykonaniem zdjęcia RTG. Zdjęcia RTG często wykonywane są także na poszczególnych etapach leczenia  celem umożliwienia oceny skuteczności całego procesu. Czas trwania leczenia jest bardzo różny i  zależy  od stopnia skomplikowania przypadku. Sporadycznie wystarcza jedna wizyta, jednakże najczęściej wymagane są 3 – 4 wizyty. Czasami dostęp do kanałów jest utrudniony lub kanały są zakrzywione i niedrożne, wtedy istotne jest zastosowanie odpowiednich narzędzi i praca w powiększeniu.

Ząb wymagający leczenia kanałowego nie zawsze daje dolegliwości bólowe. Zależy to od indywidualnej wrażliwości pacjenta na ból. Najczęściej jednak miazga w stanie zapalnym daje okresowe dolegliwości bólowe charakteryzujące się samoistnym występowaniem o zwiększającej się częstotliwości i natężeniu. Może pojawić się  wrażliwość zęba na bodźce termiczne i chemiczne.

Jeżeli dojdzie do martwicy nerwu, bakterie z upływem czasu doprowadzają do rozpadu gnilnego miazgi i powstania zgorzeli. Objawia się ona bardzo silnym bólem oraz uczuciem wysadzania zęba z zębodołu. Przyczyną bólu nie jest wówczas stan zapalny miazgi, ale gazy produkowane przez bakterie, które się w niej znajdują. Gazy te nie mając ujścia powodują ucisk na tkanki wokół korzenia, co powoduje silny ból i zapalenie tkanek okołowierzchołkowych.